Bylica pospolita
(Lat: Artemisia vulgaris L.) (ang: mugwort)

Bylina 0,5 - 1,5 m wys., o łodygach zwykle czerwonawo nabiegłych; liście pierzastodzielne z wierzchu ciemnozielone, spodem białawowełniaste, o odcinkach podłużnych, głęboko i odlegle piłkowanych; koszyczki kwiatowe drobne, liczne, zebrane w wiechę, owocem jest niełupka. Kwiaty żółtawe do czerwono brązowych. Kwitnie od lipca do października. Rośnie w całym kraju na rumowiskach, przydrożach i miedzach, jako chwast znany czasem pod nazwą bielica lub bylnik.

Jako zioło lecznicze stosowany jest jasno brunatny korzeń, na przekroju białawy, ok. 2 cm. Zapach ma balsamiczny, korzenny, smak - również korzenny ostry. Najważniejsze składniki to: olejek, żywica, saponiny i garbniki. Bylica pospolita to bardzo aromatyczna przyprawa do mięs. Używa się jej najczęściej w postaci sproszkowanej, ale można też stosować świeże pędy kwiatowe. Doskonała przede wszystkim do pieczonej gęsi, kaczki oraz do pieczeni wieprzowej i baraniej.

Jako lek ma działanie pobudzające czynności żołądka (niestrawność, pobudzenia wydzielania soku żołądkowego) i zmniejszające nadmierną fermentacje. Ma także zastosowanie przy produkcji likierów.